April25
Ամպը հառաչում էր լեռան լանջին,
Դողում, սարսռում էր հասակով մեկ։
Գալիս, փաթաթվում էր գյուղացու մաճին,
Հետո թավալվում էր ակոսի մեջ։
Հետո վեր էր կենում, շտկում իրեն,
Կրկին ձևեր փոխում նա զանազան,
Բարձրանում էր հետո կողերն ի վեր
Եվ շիկացած ուսն էր շփում եզան…
Իսկ ճաշթողի ժամին դառնում էր շուն,
Թաթերին էր դնում դունչը մռայլ,
Նայում էր ապուրի տաք գոլորշուն,
Թվում էր ուր-որ է պիտի մռռար։
Բայց չէր մռռում, ավաղ, վեր էր կենում,
Մացառներին թողած պոչը փռչոտ,
Նայում սարերն ի վեր, սարերն էր գնում,
Գնում էր չորեքթաթ կամ չոքեչոք։
Գնում էր, չէր լսում,— Այդ ո՞ւր, Բողա՛ր…
Ի՞նչ Բողար, ճախրում էր, չէր նայում ետ։
Գնում էր, որ վաղը երկինքն ի վար
Դառնար կայծակ, կարկուտ, դառնար աղետ:
1. Բացատրի՛ր բառերը՝ սարսռալ, մաճ, ակոս, զանազան, շիկացած, ճաշթող, մացառ, ճախրել
Սարսռալ- դողդողալ
Մաճ-Արորի կոթը
Ակոս-Երկար գծաձև փոս հողի վերին շերտում, որ բացում է խոփը:
Զանազան-Մեկը մյուսից տարբեր
Շիկացած-Ուժեղ վառվել
Ճաշթող-Ճաշի ժամանակը, կեսօր
Մացառ-Փշոտ թփաբույս
Ճախրել-Սրընթաց թռչել
2. Բանաստեղծությունից դուրս գրի՛ր բայեր:
Բարձրանալ, դողալ, նայել,գնալ,դառնալ
3. Բանաստեղծությունից դուրս գրի՛ր քեզ դուր եկած պատկերը և ներկայացրու քո ընկալմամբ:
4. Պատմիր ամպի մասին:
Ամպը դժգոհ և ջղայն էր:
5. Յուրաքանչյուր չորս տողի համար համապատասխան վերնագիր մտածիր: