Գործնական քերականություն
1. Ա և Բ խմբի բառերի տարբերությունը գտի՛ր: Ի՞նչ անուն կտաս խմբերից յուրաքանչյուրին:
Ա. Սեղան, մարդ, բաժակ, քար, ծառ, սար, օդանավ, ջուր, լուսին, ժամացույց, հայելի, զարդատուփ:
Բ. Վախ, ուրախություն, վտանգ, րոպե, կարոտ, սեր, թախիծ, ենթադրություն, հետաքրքրություն, շփոթություն:
Ա խմբի բառերը թանձրացական են, իսկ Բ խմբինը` վերացական։
2. Տրված բառերի բաղադրիչները գծիկով բաժանի՛ր: Բոլոր բառերի վերջին բաղադրիչներն ի՞նչ նմանություն ունեն:
Հեռագիր – հեռու – ա -գիր
, հարթավայր – հարթ – ա – վայր,
լրագիր – լուր – ա -գիր,
գետաձի – գետ – ա -ձի,
մեծատառ – մեծ – ա – տառ,
նստատեղ – նստ – ա -տեղ,
առագաստանավ – առագաստ – ա-նավ:
Բոլոր երկրորդ արմատները միավանկ են։
3. Բացատրիր, թե ինչո՞ւ տրված բառերի հոգնակին ոչ թե -ներ, այլ -եր մասնիկով է կազմվել (բառի կազմությանն ուշադրաթյուն դարձրո՛ւ):
Նախապապ-եր, ծովաշն-եր (փոկեր), հնդկահավ-եր, ճակատամարտ-եր, լաստանավ-եր, դաշտավայր-եր, գետաձի-եր:
Այդ բարդ բառերի վերջին արմատները միավանկ են․ միավանկ բառերը, եթե մենք ուզում ենք սարքել հոգնակի, պետք է ավելացնենք -եր։